Anna Giesko, Sianokosy. Redakcja, wstęp, projekt okładki i zdjęcie na I stornie okładki: Andrzej Dębkowski. Zdjęcie na IV stornie okładki: Katarzyna Pawelec. Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski, Zelów 2025, s. 88.

Poezja Anny Giesko dojrzewa w półcieniu – pomiędzy sacrum a profanum, między kruchością ciała a jego nieustanną gotowością, by wchłonąć w siebie cały świat. Sianokosy są księgą, która powstaje „między śniadaniem a kolacją”, w przestrzeni codzienności, a zarazem na wysokości metafizycznego drżenia: „między niebem 
a piekłem”, jak pisze poetka. Ten tom wyrasta z doświadczenia, które nie zna granic, bo posługuje się dwoistością jako podstawowym narzędziem poznania. Kobieta jest tu jednocześnie liściem i owocem, żoną i jawnogrzesznicą, matką i córką, Eurydyką
i Anną Kareniną, rybą i modlącą się Weroniką... (...)
Ta książka jest właśnie tym: czułym zbiorem rzeczy ocalałych, zbiorem tchnień, które mogły przeminąć, a jednak zostały zapisane. W świecie tak kruchym, tak ruchliwym, tak naznaczonym brakiem obecności, poezja Giesko stawia gest odwrotny: zatrzymuje, naznacza, przywraca. To sianokosy światła, które – choć kruche – wciąż płonie.

Andrzej Dębkowski 

Anna Giesko – poetka, autorka trzech tomów poetyckich „Nim w tobie niepamięć”, „Woda w wazonie” oraz „Ziemia wcale nie jest okrągła”. Laureatka kilkudziesięciu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Publikowała w pismach literackich, czasopismach i antologiach, m.in.: „Gazeta Kulturalna”, „Siódma Prowincja”, „Akant”, „Sycyna”, w prasie lokalnej, a także w almanachach pokonkursowych. Ukończyła ekonomię na Uniwersytecie Łódzkim. Mieszka w Bełchatowie. Pasjonatka prozy Stephena Kinga. Swoje pierwsze dwa tomy poezji publikowała pod nazwiskiem Karasińska.