Harry Duda, Człowiek słowa i sadu. Rafał Urban – 53 lata później. Na okładce według projektu H. Dudy wykorzystano rysunek autorstwa Bolesława Polnara. Opracowanie edytorskie: Wacław Maślanka. Nakładem autora, Opole 2025, s. 202.

Harry Alfred Piotr Duda (1944-) – polski poeta, dziennikarz, publicysta i wydawca, laureat konkursów literackich, członek Związku Literatów Polskich. Zasłużony Obywatel Miasta Opola.

Urodził się w miejscowości Košetice w Czechach (podówczas Koschendorf). Mieszkał najpierw na Dolnym Śląsku (Kudowa Zdrój, Jelenia Góra), a od 1956 roku – na Śląsku Opolskim. Ukończył polonistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.

Był jednym z redaktorów studenckiego miesięcznika „Fama” (WSP w Opolu) i uczestnikiem wydarzeń marcowych 1968.

Redaktor wydawnictw oraz czasopism oświatowych. Współpracownik Rodziny Katyńskiej w Opolu. Debiutował w roku 1964 jako poeta na antenie Radia Opole i w „Trybunie Opolskiej”, a jako dziennikarz w „Słowie Powszechnym”, gdzie w latach 1964-1966 pracował jako korespondent terenowy. Autor lub współautor kilkaset audycji radiowych.

Jego dorobek literacki i dziennikarski rozproszony jest w ponad 130 gazetach i czasopismach oraz w wydawnictwach zbiorowych. Bibliografia jego tekstów obejmuje około 1800 adresów bibliograficznych.

Napisał i wydał monumentalne dzieło (prawie 10 tys. linijek) Jezus Chrystus. Poetycka wizja czterech Ewangelii, dedykowane papieżowi Janowi Pawłowi II na 2000-lecie chrześcijaństwa i przekazane mu w Rzymie 22 XII 1999 roku. Drugie wydanie ukazało się w Opolu w roku 2012 w Wydawnictwie Cywilizacji Miłości. Ponadto wydał z Nowego Testamentu Apokalipsę św. Jana wierszem.

Zajmuje się też ujęciami poetyckimi (wierszem) ksiąg Starego Testamentu. Przetłumaczył w ten sposób wszystkie księgi dydaktyczne (czyli mądrościowe, w tym Księgę Psalmów) oraz księgi Genesis i Exodus. Część z nich ukazała się drukiem.

Był współpracownikiem ogólnopolskiego kapelana Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na Wschodzie, ks. prałata prof. Zdzisława Peszkowskiego. Został autorem m.in. tekstu aktów erekcyjnych dla polskich cmentarzy wojennych w Katyniu i Miednoje (1995), jak również epitafijnych inskrypcji na płytach pokrywających kamienie węgielne pod te cmentarze.

Członek Związku Literatów Polskich od 1977 roku. Przez 25 lat wielokrotnie sekretarz i wiceprezes, a od 1990 do 2002 r. prezes opolskiego Oddziału ZLP; w latach 1997-2000 członek Zarządu Głównego ZLP.

Wydawca i redaktor ponad sześćdziesięciu literackich książek autorów opolskich w ramach założonej i kierowanej przez siebie w latach 1989-2002 Oficyny Literackiej „Wers” przy Oddziale ZLP w Opolu.

Dwukrotnie otrzymał Nagrodę Artystyczną Wojewody Opolskiego (1987, 1994); Nagrodę Literacką im. Marka Jodłowskiego (2000); Nagrodę Artystyczną Prezydenta Miasta Opola (2003); Nagrodę Marszałka Województwa Opolskiego za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki katyńskiej (2006); Nagrodę Artystyczną Friends of Art Association (Stow. Przyjaciół Sztuki) w Trenton, New Jersey, USA (2007). Zdobywca nagród i wyróżnień w ponad 20 konkursach literackich.

Odznaczony został m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002)^[5], Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1999); Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (2011); Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej” Ministerstwa Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych (1990); Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2006); Złotą III stopnia Odznaką Honorową Ligi Ochrony Przyrody „Zasłużony dla ochrony przyrody” (1990); Pamiątkowym „Krzyżem Obrony Kresów Południowo-Wschodnich” (2010); Kombatanckim Krzyżem Pamiątkowym „Zwycięzcy 1945” (2010); Medalem „Pro Memoria” (2011); odznaką honorową „Za Zasługi dla Województwa Opolskiego” (2010); odznaką „Zasłużony dla Ruchu Regionalnego”. W 2010 roku otrzymał prestiżową na Śląsku Opolskim i Górnym Śląsku Nagrodę im. Karola Miarki, a w 2025 roku brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.