Janusz Orlikowski, Ponad chmurami. Projekt okładki: Damian Siwiaszczyk. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2023, s. 64.

Janusz Orlikowski, poeta, eseista, czasem zajmuje się również krytyką literacką. Stale współpracuje z miesięcznikami literackimi „Akant” i „Gazeta Kulturalna”. Założyciel (1993) i redaktor naczelny pisma samorządu i mieszkańców „Echo Dobrodzienia” i „Okolic” do roku 2022. Autor około czterystu esejów opublikowanych w pismach literackich na terenie kraju. Członek Związku Literatów Polskich.

PUBLIKACJE KSIĄŻKOWE:

Monolog niepokorny (arkusz poetycki), Częstochowa, 1988

Srebrzysty żal (piosenki poetyckie), Częstochowa, 1990

Suknia rzucona w potok krwi (wiersze), Częstochowa, 1992

Nierozumny diament (wiersze), Częstochowa, 1993

Geometria światła (wiersze), Kraków, 1994

Uśmiech za słowo (wiersze), Kraków, 1996

Radość i dyskoteka (eseje i szkice), Kraków, 1998

Martwa natura z pętelką (wiersze), Kraków, 2000

Wiersze wybrane, Bydgoszcz, 2003

Nasz siwulek świat (wiersze), Bydgoszcz, 2005

Status poety (eseje i szkice), Bydgoszcz, 2008

Piękno, droga i czas (wiersze), Bydgoszcz, 2010

Gwałt na prawdzie (eseje i szkice), Bydgoszcz, 2014

Raj, który widziałem (wiersze), Bydgoszcz, 2016

Zygmunt Dekiert, Śladami słowa. Redakcja: Dorota Jędraszyk. Redakcja i korekta: Sebastian Surenda. Projekt okładki: Radosław Karbowiak. Przedmowa: Maria Magdalena Pocgaj. Wydawnictwo Literackie ATENA, Poznań 2023, s. 56.

Zygmunt Dekiert, poeta, recenzent. Urodził się w 1946 roku w Szamotułach. Absolwent UAM w Poznaniu – mgr pedagogiki. Mieszkał w Poznaniu, od pięciu lat zamieszkuje w Siekierkach Wielkich. Aktualnie na emeryturze. Pierwsze wiersze, fraszki, aforyzmy powstają w 1998 roku. Członek Klubu Lite­rackiego C.K. Zamek, aktualna nazwa – K.L. Dąbrówka oraz Klubu Literackiego Nauczycieli Miasta Poznania. W roku 2008 roku zostaje członkiem Związku Literatów Polskich. Laureat wielu konkursów poetyckich. Zdobywca pierwszej nagrody w ogólnopolskim konkursie Poznań Poetów w roku 2003. Debiut prasowy – „Gazeta Zamkowa”, rok 2003. Juror konkursów poetyckich i recytatorskich. Wydał sześć tomów poetyckich: „Afrodyta w zapachu tęsknoty” – 2004, „Łza pomarańczy” – 2006, „Dywagacje – okazjonalne” – 2008, „77 mgnień słowa” – 2010, „Tak daleko, za krótko” – 2017, „Poza horyzontem” – 2020.

Wiersze poety, publikowano w wielu almanachach i an­tologiach na łamach krajowej i zagranicznej prasy literackiej, zaistniały także na antenach radia i TV. Autor tekstów do czterech widowisk muzycznych Godskitchen, wystawianych w Hali Stulecia we Wrocławiu i Arenie w Poznaniu. Utwory tłumaczone na wiele języków. Poeta zaistniał biografią w WHO IS WHO W POLSCE. Obszerne dane o poecie, znalazły się w Encyklo­pedii Osobistości Rzeczypospolitej Polski, wydanej przez British Publishing House, rok wydania 2018. Uhonorowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką – ZASŁUŻONY DLA KULTURY POLSKIEJ.

Strona internetowa poety: www.zygmuntdekiert.pl

Renata Iwaniec, Przekrój dwóch planet. Redaktor serii i tomu: Łucja Dudzińska. Pro-ekt okładki: Joanna Kulhawik. Grafika na okładce: Jolanta Ciecharowska. Korekta: Agnieszka Repczyńska. Zdjęcie autorki z archiwum domowego. Wydawca: FONT, Poznań 2022, s. 80.

Oto mamy obszerną książkę, która między innymi ukazuje nam sztukę pisania wierszy o erotyzmie w zaskakujący, wprost śmiały, intrygujący sposób. Miłość – Eros, jako bóg miłości, jest jednym z ponadczasowych motywów w literaturze, chociaż stanowi temat niedoceniany przez wydawnictwa z obawy przed banałem, powtarzalnością doznań ukazujących euforię albo cierpienie.

Renata Iwaniec nie idzie na łatwiznę – w swoim drugim tomie wierszy Przekrój dwóch planet umiejętnie kreuje życie podmiotki lirycznej już od dzieciństwa, bazując na polu domysłów oraz szerokim spektrum reakcji i zachowań. Porusza trudne tematy, a istotą poetycznej wypowiedzi są realne sytuacje, ambiwalentne odczucia „nienawidzę i kocham”, bezkompromisowe poczynania. Autorka, w charakterystyczny dla swojej dykcji poetyckiej sposób, używa skrótów myślowych, bawi się niedopowiedzeniami, łamie zasady, żongluje słowami z potencjałem wizyjnych, interpretacyjnych skojarzeń, nie stroni od słowotwórstwa, cytatów czy swoistych rekwizytów. Przekrój dwóch planet Renaty Iwaniec to poezja dnia codziennego i mogłaby stać się obowiązkową lekturą dla osób piszących wiersze o dojrzewaniu do kochania, o pragnieniach, rozterkach; a przede wszystkim dla czytelników, którzy emocje, miłość i spełnienie stawiają w centrum swoich przeżyć.

Łucja Dudzińska

Renata Iwaniec (1973) poetka, ekonomistka, nauczycielka, autorka książki poetyckiej cza­sem wieszam się z praniem, FDF, Warszawa 2018. Wiersze publikowała w „Śląskiej Strefie Gender”, „Gazecie Kulturalnej”, „Babińcu Literackim”, „Helikopterze”, „Wytrychu”, „Bezkresie”, internetowym wydaniu „Odry” oraz w antologiach: Miłość w czasach fejs-kultury (Novatoria), 111 Antologii Babińca Literackiego (FDF), Przewodnik po zamino­wanym terenie 2 (OPT). Wiersze autorki były czytane w Radiu Poznań i Radiu Koszalin. Jest laureatką głównego ogólnopolskiego konkursu XVIII i XIX Głogowskich Konfrontacji Literackich.

Prowadzi autorskie strony:

http://natare.eu/

https://www.facebook.com/renataiwaniecnatare/

Grażyna Potoczek, Wciąż jeszcze pytam. Redakcja, projekt typograficzny, projekt okładki, grafika: Danuta Sułkowska. Fotografie na 1 i 4 stronie: Andrzej M. Makuch. Korekta: Danuta Perier-Berska. Wydawca: Krakowski Związek Literatów Polskich, Kraków 2022, s. 74.

GRAŻYNA POTOCZEK

Od 1974 roku mieszka i pracuje w Krakowie. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kieruje Klubem Dziennikarzy „Pod Gruszką” w strukturach Biblioteki Kraków. Organizatorka wydarzeń kulturalnych, wieczorów literackich, koncertów, mi­niatur teatralnych.

Jej teksty, recenzje, krótkie reportaże podróżnicze ukazywały się w Informatorze Kulturalnym Lamelli wydawanym przez Śródmiejski Ośrodek Kultury, gdzie pracowała do 2016 roku.

Jest autorką książki o Klubie Kazimierz wydanej z okazji jubi­leuszu 30-lecia działalności klubu.

Na łamach prasy debiutowała w 2008 roku. Wiersze zebrane w to­mik „Wciąż jeszcze pytam” ukazywały się okazjonalnie w prasie krakowskiej i ogólnopolskiej.

Niebawem opublikowane zostaną, wyjęte z szuflady, bajki na­pisane ponad trzydzieści lat temu – rymowane wiersze dla dzie­ci ze współczesnymi ilustracjami autorstwa Anny Mrowieć.

W 2014 roku została uhonorowana przez Prezydenta Miasta Krakowa odznaką Honoris Gratia.

Irena Kaczmarczyk, Pro Memoria. Redakcja i korekta: Irena Kaczmarczyk. Opracowanie graficzne, obrazy i projekt okładki: Ewa Mitrus. Wydawca: Krakowski Związek Literatów Polskich, Kraków 2022, s. 86.

Liryki czyste Ireny Kaczmarczyk wzruszają, poruszają wyobraźnię i pamięć każdego, dotykają najczulszych strun i malują piękne obrazy ze snów Chagalla.

Działają na podświadomość i wynikają z podświadomości, ale świadczą również o wyrafinowaniu i opanowaniu warsz­tatu poetyckiego, słuchu na słowo i precyzji serdecznej metafory.

Przepiękne słowo i przepiękne reprodukcje obrazów Ewy Mitrus czynią z tej książki poetycko-wspomnieniowej, poświęconej rodzicom i dzieciństwu, prawdziwe cacko poetyckie.

Józef Baran

Te przejmująco smutne wiersze zachwycają! Tym, którzy twierdzą, że obecnie smutek jest passe, powiem: w tych lirykach PIERWSZA jest miłość (...)

Poetka-córka mówi cieniom Ukochanych: „płynę do Ciebie rowkiem łzy”. Mówi do Mamy troskliwej i mądrej, która „zszywa przepaść między światem kobiety i mężczyzny”. Do Ojca, któremu „salutowała wierna kolejarska czapka”, kiedy odszedł na zawsze. Do Pejzażu – uczestnika dzieciństwa – z „grobem jabłonki”, zapalającym wspomnienia i zawsze gotowym rozpocząć „taniec chlebobrania”.

To liryka, o której prozaik B. Hrabal, czując jej dziecięcą czystość, powiedziałby: „Taka piękna żałoba”. Arcydzieło!

Dorota Skoczylas

Ewa Walentyna Maciejewska, Archipelag morskich wierszy. Okładka, projekt, zdjęcia: Ewa Maciejewska. Wszystkie zdjęcia pochodzą z prywatnych zbiorów autorki. Nakład autorski, Kępno 2022, s. 60.