Stefan Pastuszewski, Na krawędzi. Posłowie: Juliusz Rafeld. Redakcja: Aleksandra Lewek. Konsultacja: Marek S. Podborski. Okładka i ilustracje: Julia Jaskuła. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2025, s. 88. 

Stefan Pastuszewski jakby rozwijał teorię człowieka wewnętrznego, ale nie całkowicie wewnętrznego poprzez śmierć, która pozbawia go kompletnie wszystkiego co zewnętrzne. Chodzi tu o człowieka bardziej własnego niż światowego, ale jednak trzymającego się tego świata. Nie kurczowo jak przerażone dziecię, tylko twórczo, dojrzale ten świat korygującego. Podmiot liryczny, choć zdaje sobie sprawę, że prędzej czy później zakończy swą wędrówkę jako człowiek całkowicie wewnętrzny, to jednak decyduje się na postawę i czyny heroizmu egzystencjalnego. Główne narzędzia tych czynów to szacunek, przyjaźń, miłość. Jeszcze po tej, naszej stronie krawędzi.