Nowości książkowe

Maria Duszka, Hanami. Posłowie: Jadwiga Mizińska. Opracowanie redakcyjne: Piotr Senetra. Projekt okładki: Anna Wysocka. Wydawca: „Norbertinum” Wydawnictwo – Drukarnia – Księgarnia, Lublin 2023, s. 66.

 

 

Maria Duszka mieszka w Sieradzu. Jest poetką, dziennikarką, animatorką kultury, założycielką i opiekunką Koła Literackiego „Anima”, absolwentką bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim. Jej utwory zostały przeło­żone na kilkanaście języków obcych. Publikowała je w wielu czasopismach krajowych i zagranicznych, m.in. w: „Toposie”, „Odrze”, „Akcencie”, „Modem Haiku” (USA), „Reibeisen” (Austria), „Kyiv” (Ukraina), „Krantai” i „Naujoji Romuva” (Litwa).

Wielokrotnie była gościem festiwali literackich organizowanych w Niem­czech i na Litwie. Otrzymała stypendia: Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa Wielkopolskiego i ZAiKSu. Od 201 7 r. prezentuje współczesną poezję w audycji Piotra Spottka „Pod wielkim dachem nieba” emitowanej w Radiu Islanders (UK), Radiu Muzyczna Cyganeria i Radiu KSON. W 2022 r. Remi Juśkiewicz zdobył III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Sanremo Senior we Włoszech za piosenkę Kamienieję skomponowaną do słów Marii Duszki. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznał jej Nagrodę za osiągnięcia twórcze i Odznakę Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Hanami to dziesiąta książka Marii Duszki. Zawiera wiersze i anegdoty.

 

Grażyna Tatarska, Zamiast ptaków drony. Wiersze dla Ukrainy. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Agnieszka Hernam. Wydawnictwo Ars3, Warszawa 2022, s. 90.

 

 

 

Stanisława Ossowska, Świetliki. Redakcja i korekta: Stanisława Ossowska. Fotografie na okładce: Stanisława Ossowska, Sławomir Ossowski. Projekt okładki: Sławomir Ossow-ski, Sylwia Petryga. Wydawca: Fundacja Kul-tury Informacyjnej, Nadarzyn 2023, s. 186.

 

 

 

Warsztaty Twórczego Pisania. Opalone. VI Antologia Klubu Poetyckiego Opal. Redakcja: Krystyna Mazur. Korekta: J. Opaliński. Opracowanie graficzne: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Wydawca: Samorządowa Agencja Promocji i Kultury w Szczecinku, Szczecinek 2023, s. 108.

 

 

Pod troskliwą opieką Szczecineckiego Ośrodka Kultury jesienią 2001 roku rozpoczął działalność Klub Poetycki OPAL. W międzyczasie patron zmienił nazwę mianując się Samorządową Agencją Promocji i Kultury (na szczęście nic uległa zmianie tro­skliwa opieka). Bez względu na wiek, wyznanie, płeć czy światopogląd członkowie klubu spotykają się raz w tygodniu pracując, jak i bawiąc się słowem. Ta antologia jest efektem naszych zmagań poetyckich.

Swoje wiersze prezentują: Krystyna Mazur, Jadwiga Siemionko, Leonard Jaworski, Jadwiga Żonko, Piotr Prokopiak, Andrzej Sochaj, Małgorzata Góralska, Tatiana Rogowska. Teresa Powęzka. Radosław Sokołowski, Danuta Powęzka, Sylwia Konopka, Dorota Studzińska. Rebeka Szewczak. Alina Lasota, Beata Baczyńska, Krystyna Kopkiewicz, Dariusz Zuchmański oraz gościnnie: Antoni Ogiernicki i Jaśko Opaliński.

 

Margaret Atwood, Wiersze przychodzą późno. Z angielskiego przełożył Jerzy Jarniewicz. Wydawca: Urszula Ruzik-Kulińska. Redaktor prowadzący: Iwona Denkiewicz. Opieka redakcyjna: Filip Modrzejewski. Korekta: Ewa Grabowska. Wydawnictwo Nowy Świat, Warszawa 2023, s. 128.

 

 

Najnowszy tom poezji znanej w świecie, „wielokrotnie nagradzanej autorki bestsellerów Margaret Atwood w przekładzie laureata Nagrody Literackiej NIKE profesora Jerzego Jarniewicza.

W pierwszym od ponad dekady zbiorze poezji Margaret Atwood porusza tematy miłości, straty, przemijania natury i... zombie.

Wiersze mają ton osobisty, introspektywny. Odzwierciedlają niezwykłą wyobraźnię poetki i nieustępliwy zmysł obserwacji, z troską i wyczuciem odmalowując krajobrazy życia.

 

Tomasz Różycki, Ręka pszczelarza. Redakcja: Joanna Zach. Redaktor prowadzący: Paulina Gwóźdź. Projekt okładki: Witold Siemaszkiewicz. Na okładce: Wojciech Siemaszkiewicz, Ikar. Opieka redakcyjna: Dorota Gruszka, Dominika Kraśnienko-Majorczyk. Korekta: Małgorzata Biernacka, Aleksandra Kiełczykowska. Wydawnictwo ZNAK, Kraków 2023, s. 88.

 

 

W nocnym labiryncie zgiełku i neonowych świateł poeta szuka zbawienia. Zagląda w zaułki zamieszkane przez migrantów i uchodźców, błądzi ścieżkami ich lęków i frustracji. Gubi się między jawą a snem.

Ręka pszczelarza Tomasza Różyckiego to zbiór wierszy powstałych podczas pandemii, którą poeta spędził w Berlinie. Pełen plastycznych, rytmicznych obrazów utwór buzuje wielością sensów i znaczeń. Znajdziemy tu nawiązania do obrzędu starosłowiańskich dziadów, żydowskiego Jizkor, Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza czy Czarodziejskiej góry Tomasza Manna. Wejście do stanowiącego motyw przewodni tomu ogrodu zoologicznego, Tiergarten, to tajemnicza i mroczna wyprawa w głąb siebie.

 

Tomasz Różycki (ur. 1970) jest poetą i tłumaczem, choć nie stroni od prozy i eseistyki. Ma w dorobku dwanaście książek tłumaczonych na wiele języków. Najbardziej znanym jego dziełem jest poemat Dwanaście stacji (Nagroda im. Kościelskich). Dzisiaj jest on już członkiem jury Nagrody Fundacji im. Kościelskich, a także Nagrody Zbigniewa Herberta i szwajcarskiej Prix Jan Michalski. Jest też laureatem Nagrody im. Josifa Brodskiego przyznawanej przez „Zeszyty Literackie”, Northern California Book Awards, Nagrody im. Vaclava Buriana oraz finalistą prestiżowej Griffm Poetry Prize. Ostatnio wydał: Kapitan X (wiersze), Próba ognia (esej, uhonorowany tytułem Ambasador Nowej Europy przez Europejskie Centrum Solidarności) oraz poemat Ijasz. Mieszka w Opolu.

 

Ireneusz Kaczmarczyk, Echo serca. Projekt okładki: Artur Paluszyński. W projekcie okładki i w tomiku wykorzystano ilustracje Tomasza Bohejdyna. Seria Archetypy Wyobraźni. Fotografia Autora: Marcin Kiełkiewicz. Wydawca: ENETEIA Wydawnictwo Szkolenia, Warszawa 2023, s. 118.

 

 

Ireneusz Kaczmarczyk (1960). Poeta i psychoterapeuta. Opublikował zbiory wierszy Przystanki (1986), Prosto w życie (1993), Najbliżej do światła (1995), Dwa światy (1996), Cisza stroiła się sama (1999), Słowa przychodzą później (2004), Instrukcje przemijania (2010), Przejścia (2020). Mieszka w Warszawie.

Echo mowy serca

Z tomiku przebija niewzruszona potrze­ba sensu. Poeta widzi „linie papilarne nieba” i mówi, że potrzebujemy „biletu wstępu do życia”, a przy tym „zawsze jest na co czekać”, „z każdą łzą bliżej domu”, „za mną powoli nikt”. Tajemniczość ar­chetypowych scen wyzwala efekt kairos, budzi chwilę, kiedy „koniec przechodzi w początek” i „nastanie cisza”.

Jest w tej poezji literacka metafizyka. Wskazując drogę do samego siebie, na­pomina ona niczym biblijni prorocy, znawcy prawdy swojej epoki. Echo tej prawdy, echo mowy serca, z pasją odsłu­chuje dla nas Irek Kaczmarczyk – poeta.

Zenon Waldemar Dudek

 

Są w tym tomie dwie części, dwie postacie poezji Ireneusza Kaczmarczyka. I jest o wiele więcej; „Echo serca” niesie dwa wielkie uczucia, będące rozdwojonym rdzeniem człowieczeństwa. Pierwsze uczucie jest bólem sumienia, drugie jest marzeniem o jego harmonii.

Piotr Matywiecki