Aleksandra J. Starostecka, Inny. Redakcja i posłowie: Jan Tulik. Redaktor prowadząca: Wioletta Tomaszewska. Opracowanie graficzne: Piotr Grzelańczyk. Korekta: Dominika Urbanik. Wydawnictwo Psychoskok sp. z o.o., Konin 2018, s. 90.
Intrygujący tytuł tomu poetyckiego „Inny” jest sugestywny, jednocześnie tkwi w nim subtelna przekora. To klarowny zestaw utworów w czterech odsłonach – rozdziałach o świeżych sformułowaniach, obrazach. U Aleksandry J. Starosteckiej pojawiają się takie rozwiązania, zaciekawiają, wnoszą nową jakość. Istniało to już w poprzednich tomach, na przykład w zbiorze zatytułowanym „drzwi” (2016), który miałem możność czytać i opisywać. Tu podobnie, jak np. w wierszu „ona” – bo ona to enigmatyczna kobieta, lecz w istocie mowa o śmierci.
Aleksandra J. Starostecka jest poetką osobną, a i oryginalną w sposobie ujmowania swojego świata w formę wiersza. Stawia pytania, wcale nie retoryczne, jest świadoma, że sztuka nie może posługiwać się dydaktycznymi sugestiami.
W poprzednich zbiorach poetki było wiele łagodności, ale i cierpienia. Jeśli pojawiała się przeciwwaga, były to zazwyczaj błyski nieokreślonej w czasie i przestrzeni nadziei. W „Innym” autorka zasiała sporą garść optymizmu zawartego w refleksyjności, wyciszeniu, co jednak wcale nie oznacza radosnych uniesień.
Z Posłowia Jana Tulika
Aleksandra J. Starostecka – mieszka w Dąbrowie Górniczej, nauczyciel-bibliotekarz, członek Stowarzyszenia Autorów Polskich Oddział Zagłębie. Autorka tomów poetyckich: Moja woda (2011), Jeszcze raz (2012), Pod powiekami (2014), Drzwi (2016).