Nowości książkowe

 

Rocznik satyryczny. Upojeni satyrą. Redakcja i projekt okładki: Magdalena Kapuścińska. Oprawa graficzna okładki: Paweł Olejnik. Wydawca: Wydawnictwo Autorskie Magdalena Kapuścińska, Wieluń 2020, s. 112.

 

 

Rocznik Satyryczny – Upojeni Satyrą to publikacja mająca na celu zachęcenie do przyjemnego zgłębiania gatunków literackich zepchniętych na margines, wyeksponowanie walorów satyry, jakim jest między innymi gra słowna oraz zobrazowanie zdeformowanej dookolności poprzez wyszydzenie bądź wyolbrzymienie patologicznych ognisk, które trawią współczesną ludzkość oraz świat. Takimi patologicznymi zjawiskami są z pewnością współczesna pandemia coronawirusa, pijaństwo, seksoholizm, kretynizm, a zwłaszcza polityka. Oto grono ambitnych literatów, którzy wycisnęli ze swojego talentu krztę ironii i prześmiewczym okiem zerkając na tegoroczną rzeczywistość, próbują zarazić nas bakcylem ironii. Po co? Na zdrowie - rzecz jasna! A więc... Upajajcie się satyrą!

Magdalena Kapuścińska POETARIAT

 

Krzysztof Mroziewicz, Delirium władzy. Kto rządzi ten błądzi. Wydawca: Fundacja Oratio Recta, Biblioteka „Przeglądu”, Warszawa 2019, s. 367.

 

 

Czy jesteśmy skazani na rządy psychopatów? Co musi zrobić świat, by wyjść z zaklętego kręgu dyktatur, populizmu i terroru? Krzysztof Mroziewicz pisze o tym w najnowszej książce Delirium władzy.

Świat w XXI wieku – od Azji po Amerykę Łacińską – pełen jest przemocy i fałszu. Dyktatorzy zagrażają demokracji. Gdzie szukać rozwiązań? Autor podejmuje próbę pokazania różnych wymiarów najpoważniejszych wyzwań, jakie stoją także przed Polską. Krzysztof Mroziewicz – znany dziennikarz prasowy i telewizyjny, były dyplomata, wykładowca uniwersytecki. Pracował w „itd.”, Polskiej Agencji Prasowej (m.in. jako korespondent w Indiach) i „Polityce”, prowadził popularny program telewizyjny „7 dni – świat”, laureat trzech Wiktorów. Był ambasadorem RP w Indiach, Nepalu i Sri Lance. Opublikował kilkanaście książek, z których ostatnie to: Indie. Sztuka władzy (2017), Mity indyjskie (2015), Pastwisko świętych byków (2014), Korespondent, czyli jak opisać pełzający koniec świata (2013), 33 Ewy i trzech Adamów (2012), Fidelada (2011), Bezczelność, bezkarność, bezsilność. Terroryzmy nowej generacji (2010), Prawdy ostateczne Ryszarda Kapuścińskiego (2008). Delirium władzy to zbiór szkiców poświęconych sytuacji w różnych częściach świata – w krajach Bliskiego Wschodu, Afryki, Azji, Ameryki Łacińskiej, ale też w Polsce. Autora szczególnie interesuje problem władzy, przemocy, populizmu i dyktatury. Kreśli sugestywne psychologiczne portrety dyktatorów, ale pokazuje też historię teologii wyzwolenia i na tym tle drogę życiową i poglądy papieża Franciszka. Na obraz współczesności w jego ujęciu składają się nie tylko wojny i rokowania międzynarodowe, ale także terroryzm w różnych odmianach, handel narkotykami, gry wywiadów i tajnych służb, internetowe hackerstwo. To książka pełna barwnych i dramatycznych obrazów wydarzeń politycznych ostatnich lat (Arabska Wiosna, wojna w Syrii, Libii, śmierć Ibn Ladina, sytuacja wokół Korei  i w Wenezueli i in.) i oraz sylwetek ludzi, którzy na bieg wydarzeń wywarli wielki – pozytywy lub negatywny – wpływ (m.in. Ibn Ladin, Erdogan, Naser, Kaddafi, Assange, Kim Dzong Un, Bush, Ali Agca, papież Franciszek).

 

Dariusz Pawlicki, Przypomnienia. 10 esejów & szkiców. Nakład autorski, Wrocław 2019, s. 118.

 

 

Teksty składające się na Przypomnienia, ukazały się wcześniej na łamach „Gazety Kulturalnej”, „Pisarzy.pl” i „Twórczości”.

Dariusz Pawlicki – ur. w 1961 roku eseista (cztery zbiory: Chwile Miejsca Nastroje, Zauważenia, Fragmentaria, Przypomnienia.10 esejów & szkiców), poeta (kilka tomików m.in. Haiku, 48 wierszy), autor książki dla dzieci (Bibikin w drodze do Kamienia Życia); teksty publikował/publikuje np. w „Borussii”, „Krytyce Literackiej”, „Pisarzach.pl”, „POEZJI dzisiaj”, „Twórczości”; prowadzi warsztaty literackie, wygłasza prelekcje dotyczące kultury; absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego (Bibliotekoznawstwo i Informacja Naukowa); należy do Związku Literatów Polskich; emocjonalnie i rodzinnie związany z Suwalszczyzną.

(kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.)

 

Eliza Segiet, Zamyślenia. Redaktor prowadząca: Wioletta Tomaszewska. Projekt okładki: Robert Rumak, Piotr Karczewski. Fotografia na okładce: Piotr Karczewski. Korekta: „Dobry Duszek”, Bogusław Jusiak. Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o., Konin 2020, s. 112.

 

 

Eliza Segiet – absolwentka Wydziału Filozofii. Opublikowała 11 książek (w tym poezja, utwory sceniczne, krótka proza). Jej teksty można znaleźć także w licznych antologiach w Polsce i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union, korespondent we włoskim dzienniku internetowym „Polacy we Włoszech”.

Laureatka (dwukrotna) Międzynarodowej Publika­cji Roku w „Spillwords Press” (USA), „Złotej Róży” – Nagrody Literackiej im. Jarosława Zielińskiego (2019), za tom Magnetyczni z 2018 roku, „Elite Writer's Status Award” (2019), Międzynarodowej Nagrody „Award of Literary Excellence” (2020) w uznaniu za niezwykłe dzieło i wkład na rzecz literatury narodowej i światowej. Nominowana do „Pushcart Prize 2019”, „iWoman Global Awards 2020” oraz do „Naji Naaman Literary Prize 2020”.

 

Jej sercu bliska jest myśl Arthura Schopenhauera: Zwyczajni ludzie myślą tylko o tym, jak czas spędzić, kto ma jakiś talent – jak czas wykorzystać.

 

Nie jest łatwo w krótkiej formie zawrzeć kwintesencję pewnych proble­mów i zjawisk. Jeszcze trudniej, gdy twórca bierze na warsztat ludzkie emocje, uczucia i silne przeżycia. Elizie Segiet jednak się to udało. Udało w swoich opowiadaniach opowiedzieć o człowieku. O tym, co go dręczy i co się nie pozwala zasnąć. O namiętnościach i ludzkich ułomnościach, a także o tym, że samotność to choroba naszych czasów. „Zmyślenia” to zbiór krótkich form o emocjach, których doświadcza każdy z nas. Nie sposób bowiem przejść obojętnie wobec obrazu ludzkich losów ukazanych piórem poetki – czasami przytłaczających, a czasami napawa­jących optymizmem. Eliza Segiet ze swoim zmysłem obserwacji, a także z właściwą sobie umiejętnością treściwego przekazu, zaprasza do świata pełnego poezji, krasnali, literatów oraz zwykłych ludzi. Można się wzru­szyć i można zatrwożyć, ale przede wszystkim zadziwić wielością światów wokół nas. To niepowtarzalny zbiór. Napisany z pasją, okraszony lapidar­ną formą. Świat pisany prozą, a widziany oczami poetki.

Wioletta Sadowska – subiektywnieoksiazkach.pl

 

Joanna i Norbert Dawidczykowie, Trzy razy miłość. Opowieść małżeńska. Redakcja i korekta: Beata Demska. Zdjęcie na okładce: www.pixabay.com. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2020, s. 128.

 

 

Po „Bigosie” i „Torciku”, książkach, które stanowiły wprowadzenie w arkana życia małżeńskiego i okazały się znakomitymi miniporadnikami dla małżonków, Joanna i Norbert Dawidczykowie postanowili opowiedzieć o swojej historii. „Trzy razy miłość” to zapis ich wspólnej drogi. Małżonkom, od chwili poznania, towa­rzyszy szeroka perspektywa życia. Nie chcą być tylko dla siebie. W pełni świadomi posiadanych darów, dzielą się nimi. Ich miłość nieustannie rozwija się, przyjmu­jąc potrójną postać. „Opowieść małżeńska” wiernie to oddaje. Pierwszej miłości Dawidczykowie doświadczają w relacji małżeńskiej. Ich druga miłość to dzieci. Trzecią zaś jest Kościół, któremu służą poprzez pracę z małżeństwami w ramach diakonii „Odnowa rodzinom”.

„Opowieść małżeńska” to niezwykłe świadectwo. Potwierdza głośną tezę ame­rykańskiej publicystki Mary Eberstadt, która w silnych rodzinach, pełnych wiary w Boga, upatruje antidotum na kryzys zachodniej cywilizacji.

Gorąco polecam nową książkę Joanny i Norberta Dawidczyków.

ks. prof. UKSW dr hab. Przemysław Artemiuk

 

Joanna i Norbert Dawidczykowie – szczęśliwi mał­żonkowie od 2001 roku, rodzice trójki dzieci. Od wielu lat zaangażowani w pracę na rzecz małżeństw i rodzin, poprzez prowadzenie w różnych miejscach Polski: warsztatów, konferencji, spotkań panelowych, dni skupienia i rekolekcji wyjazdowych. Są mediatorami rodzinnymi i terapeutami małżeńskimi, a w Ostrołęce, gdzie mieszkają, prowadzą poradnię małżeńską, me­diacyjną i psychoterapii indywidualnej „Spotkanie”. Od 1997 roku zaangażowani w Katolicką Odnowę w Duchu Świętym w Pol­sce. W jej strukturach pełnili różne funkcje, w tej chwili są odpowiedzialni w kraju za zainicjowaną przez siebie diakonię małżeńską „Odnowa rodzinom”. Swoją trzecią książkę napisali z miłości do małżeństw, które spotykają na drodze życia.

 

Barbara Janas-Dudek, Mamidło. Redakcja i korekta: Joanna Mueller. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Konrad Kowalczyk. Wydawca: Zaułek Wydawniczy Pomyłka, Szczecin 2020, s. 66.

 

 

Barbara Janas-Dudek

Poetka, współtwórczyni Portu Poetyckiego, autorka trzech tomów wierszy: „Oczy na uwięzi” (Tawa, 2009), „Zakład pracy chronionej” (Zaułek Wydawniczy Pomyłka. 2012), „Za wcześnie na rytuały” (Anagram. Warszawa 2017) oraz arkusza poetyckiego „Alfabet leku” (Zaułek Wydawniczy Pomyłka, 2011). Tłumaczona na język bułgarski.

 

Poeci czasu niedokonanego. Antologia. Redakcja: Dorota Jędraszyk. Autor pomysłu: Marek Słomiak. Redakcja językowa: Justyna Kozłowska. Projekt okładki: Radosław Karbowiak. Przedmowa: Łukasz Kaczmarek. Wydawnictwo Literackie ATENA, Poznań 2019, s. 128.