Nowości książkowe

 

Tadeusz Czerniawski, W poszukiwaniu sensu. Redakcja, zdjęcie na I stronie okładki i projekt okładki: Andrzej Dębkowski. Wydawca: Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski, Zelów 2019, s. 318.

 

 

Tadeusz Czerniawski urodził się w powiecie święciańskim na Wileńszczyźnie. W 1957 roku przyjechał jako repatriant do Polski. Od 30 lat mieszka w Bełchatowie. Studiował filologię rosyjską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu i Rzeszowie.

Ukończył studia podyplomowe w Kijowie i Studium Języka Polskiego przy Uniwersytecie Łódzkim. Jest założycielem oraz przewodniczącym Stowarzyszenia Polska-Litwa „Wilia” w Bełchatowie.

Pisze wspomnienia, opowiadania, eseje, nowele i felietony. Jego utwory były publikowane w kilku antologiach, a także w „Bełchatowskim Tygodniku”, „Gazecie Kulturalnej”, „Szansie i Ty”, „Gazecie Domowej”, „Piotrkowskim Informatorze Kulturalnym”, „Faktach”, „Nowinach Bełchatowskich”, wileńskiej „Przyjaźni”, wychodzącej w trzech językach: polskim, litewskim, rosyjskim oraz w kwartalniku „Znad Wilii”. Pisze również do polskojęzycznej gazety „Nasz Kościół” wychodzącej w Niemczech.

W 1998 roku wydał książkę „Tam, gdzie Dysna płynie. Opowiadania”, a następnie: „Obrazki z Litwy” (1999), „Opowiadania znad Kaczawy” (2001), „Tamte lata” (2003), „Polak ocalał” (2005), „Miłość Artiomy” (2006), „Trzej bracia” (2010), „Gry szkolne w Głazowie” (2015). 

Należy do Związku Literatów Polskich. Otrzymał Nagrodę Prezydenta Bełchatowa.

 

Poszukiwania swego miejsca w życiu, sensu istnienia nie są czymś nowym, właściwym tylko nam, mieszkańcom XXI wieku. Jak wiadomo, już od niepamiętnych czasów ten problem był zawsze aktualny i ludzie przeżywali to po swojemu, we właściwy sobie sposób, aczkolwiek uwarunkowania historyczno-społeczne znacznie różniły się od siebie. Każda epoka posiadała własne niepowtarzalne cechy i ani treścią, ani formą nie przypominała poprzednich i zawsze różniła się od tych, które minęły. (...) 

Wystarczy przypomnieć największych pisarzy XIX-wiecznych – między innymi Fiodora Dostojewskiego, Lwa Tołstoja – których bohaterowie cały czas szukają właściwej drogi życiowej, często nie zważając na różne przeszkody, popełnione przez siebie błędy, niewłaściwe czyny, które im towarzyszą. A ileż to napisano w przeszłości traktatów filozoficznych, poczynając od Platona i Arystotelesa, rozpraw naukowych, w których próbowano znaleźć odpowiedź na to odwieczne hamletowskie pytanie „być albo nie być”.
Nie zamierzałem wdawać się w różne rozważania filozoficzne na ten temat, ale w sposób literacki prześledziłem drogę życiową dwóch rodzin wywodzących się z kręgów tak zwanej „elity”. (...)

Ze wstępu Autora