Nowości książkowe

 

Jan Stępień, Refleksy. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Maria Kuczara. Korekta: Agnieszka Repczyńska. Zdjęcie autora z archiwum domowego. Redaktor serii i tomu Łucja Dudzińska (tom 43). Wydawca FONT, Poznań 2019, s. 64.

 

 

 

Jan Stępień – pisarz, poeta, rzeźbiarz, rysow­nik oraz autor sztuk teatralnych. Opublikował kilka powieści i zbiory opowia­dań, a także kilka tomików wierszy. Zbiór miniatur prozą z jego rysunkami został wyda­ny przez Driesch Verlag w 2011 roku w Wied­niu. Jego wiersze i opowiadania tłumaczono na języki angielski i arabski. Jest także auto­rem kilku rozdziałów w naukowych książkach zbiorowych na temat twórczości i stosunku do zwierząt.

W trzech książkach ukazały się rozmowy z Janem Stępniem, m.in. przeprowadzona przez Andrzeja Dębkowskiego w: Kiedy umie­ra poeta, umiera świat. Rozmowy z pisarza­mi (2004). Wystawy rzeźb i rysunków miały miejsce w kilkunastu miastach w Polsce, a także w Belgii i na Węgrzech. Ponadto ry­sunki stale są zamieszczane w miesięczniku „Czwarty Wymiar” i w publikacjach książko­wych.

W 2009 roku w tarnowskim Teatrze im. Sol­skiego odbyła się prapremiera jego sztuki W windzie. Monodram Róża zaprezentował Wojciech Siemion w Zamościu w 2010 roku. O całości jego dorobku twórczego napisana została praca magisterska obroniona na Wy­dziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku, w 2003 roku. Jest członkiem m.in. Polskiego Oddziału Sto­warzyszenia Kultury Europejskiej z siedzibą w Wenecji.

 

_____________________________________________

 

Jan Stępień, rysownik, prozaik, poeta, przekazuje nam zbiór miniatur prozatorskich, o cha­rakterze osobistych zapisków, w formie dziennika, ale bez dat. Czas nie pełni tutaj istotnej roli. Teksty stanowią wyważony, nasycony poczuciem humoru dialog z żoną Marią albo z konkretnym, bliskim czy wirtualnym podmiotem literackim. Refleksy jako przebłyski, ale i refleksje z codziennych zdarzeń – mini scen będących wspomnieniem osób, przyjaciół, zaistniałych sytuacji czy empatycznych rozważań. Szybkie reakcje i riposty sprawiają, że czy­telnik czuje się w centrum przedstawionych epizodów.

Niekiedy można pomyśleć, że nie jest ważne, kto ma rację, ważne, kto potrafi przekonać i autorowi to się udaje, ale wyciąganie wniosków zawsze pozostawia nam – odbiorcom.

 

Łucja Dudzińska