Nowości książkowe

 

Dariusz Rosiak, Bauman. Opieka redakcyjna: Damian Strączek. Redakcja: Anna Śledzikowska. Korekta: Monika Karolczuk, Julia Kalęba. Projekt okładki: Łukasz Podolak. Fotografia na I stornie okładki: Samuel Sanchez / El Pais. Opracowanie graficzne: Karol Tyczyński. Indeks: Anna Śledzikowska. Fotografie wewnątrz książki: s. 2 (Krasnogruda, 2011) – Michał kość / REPORTER, s. 254 (Sopot, 2013) – Wojciech Stróżyk / REPORTER. Wydawnictwo MANDO, Kraków 2019, s. 256.

 

 

Bez Baumana nie zrozumiesz świata. Bez tej książki nie zrozumiesz Baumana

Polak, Żyd, komunista, jeden z najbardziej znanych myślicieli przełomu XX i XXI wieku. Marksista, który przebył drogę od ideologicznego fanatyzmu do przenikliwej krytyki nowoczesności. Przetrwał Holocaust dzięki Związkowi Radzieckiemu. Żołnierz Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, jednostki Ludowego Wojska Polskiego brutalnie zwalczającej niepodległościowe podziemie. Wygnany z Polski w 1968 roku. Do Rosji uciekał przed niemieckim faszyzmem, do Izraela przed polskimi komunistami, do Anglii przed izraelskimi nacjonalistami.

Znany na całym świecie wybitny socjolog. Oskarżany o relatywizm, ale cytowany przez Benedykta XVI i doceniony przez papieża Franciszka. Autor pojęcia „płynna nowoczesność”, które zrobiło zawrotną karierę w naukach humanistycznych, a także idei Holocaustu jako ubocznego produktu oświecenia

Dariusz Rosiak docieka prawdy z determinacją właściwą twórcom znakomitych biografii. Po rozmowach z córkami bohatera tej książki, jego przyjaciółmi i krytykami, po przewertowaniu tomów dzieł i stosów korespondencji (także niepublikowanej) autor tworzy fascynujący obraz, który można podsumować jednym budzącym emocje słowem: Bauman.

Pierwsza na świecie biografia Zygmunta Baumana – najważniejszego krytyka naszych czasów

 

_______________

Dariusz Rosiak (ur. 1962) – dziennikarz radiowy (Trójka) i prasowy (wcześniej .Rzeczpospolita", obecnie „Tygodnik Powszechny”), autor takich książek jak Wielka odmowa. Agent, filozof, antykomunista czy Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan. Zdobywca Nagrody im. B. Pawlak i Nagrody PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego. nominowany do Nagrody Nike oraz do Nagrody Grand Press.

 

Piotr Zychowicz, Wołyń zdradzony czyli dowództwo AK porzuciło Polaków na pastwę UPA. Redaktor: Grzegorz Dziamski. Projekt i opracowanie graficzne okładki: Zbigniew Mielnik. Fotografia na okładce: Ala-my/BE&W. Dom Wydawniczy REBIS Sp. z o.o., Poznań 2019, s. 456.

 

 

 

W latach 1943-1945 na Wołyniu i w Galicji Wschodniej ukraińscy nacjonaliści wymordowali 100 tysięcy Polaków. Do zbrodni tej posłużyły im głównie prymitywne narzędzia rolnicze – siekiery, widły i cepy. Gdzie wtedy była Armia Krajowa? Gdzie było Polskie Państwo Podziemne? Dlaczego nic nie zrobiono, by ratować polską ludność cywilną? Dlaczego Wołyniacy konali w osamotnieniu?

 

Piotr Zychowicz udziela na te pytania szokującej odpowiedzi. Armia Krajowa zlekceważyła banderowskie zagrożenie, zignorowała liczne ostrzeżenia o nadciągającym niebezpieczeństwie. Wszystkie wysiłki skupiła bowiem na szykowaniu przyszłego powstania – operacji „Burza”. Dowódcy AK nie chcieli walczyć z UPA, by nie „trwonić” sił potrzebnych im do walki z Niemcami. Do końca wierzyli, że z banderowcami uda się dogadać. Gdy Polskie Państwo Podziemne podjęło wreszcie interwencję, była ona tragicznie spóźniona i niewystarczająca. Niestety AK na Wołyniu całkowicie zawiodła.

 

Wołyń zdradzony to najbardziej wstrząsająca książka autora Obłędu '44 i Paktu Ribbentrop-Beck

 

 

 

Eliza Segiet, Bezgłośni. Redaktor prowadząca: Wioletta Tomaszewska. Korekta: Robert Olejnik, Marianna Umerle. Projekt okładki: Jakub Kleczowski, Piotr Karczewski. Fotografia na okładce: Piotr Karczewski. Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o., Konin 2019, s. 84.

 

 

Eliza Segiet – absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego autorka tomów wierszy Romans z sobą (2013 r.) , Myślne miraże (2014 r.), Chmurność (2016 r.), Magnetyczni (2018 r.), Magnetic People - tłumaczenie opublikowane w USA (2018 r.), Nieparzyści (2019 r.), monodramu Prześwity (2015 r.), farsy Tandem (2017 r.). Jej wiersze można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union. Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r. za wiersz Pytania, w 2018 r. za wiersz Morze mgieł ) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Jej wiersz Morze mgieł został wybrany jako jeden ze 100 najlepszych wierszy 2018 roku w International Poetry Press Publications (Kanada).

 

Ludzie na przestrzeni dziejów chronili zawsze to samo – to co uważali za cenne i warte zachowania - rzeczy o dużej wartości materialnej, rzeczy użyteczne lub piękne, stworzone siłą ludzkiego geniuszu, nieprzeciętnych umiejętności, w pierwszym rzędzie zaś chronili pamiątki po przodkach wiążące człowieka z przeszłością i pozwalające na kulturową identyfikację. Zobowiązanie do szacunku dla pamięci przodków i pozostawionego przez nich dziedzictwa – tak stare jak ludzkość – jest elementem prawa naturalnego, prawa, które ukształtowało nasze człowieczeństwo. Ochrona dziedzictwa pozostawionego nam przez przodków jest zatem w samej swojej istocie imperatywem moralnym, nawet, a może zwłaszcza, jeśli to dziedzictwo jest trudne, naznaczone dramatem, cierpieniem, niewyobrażalnym upodleniem doznanym za sprawą drugiego człowieka. Okruchy dramatu dziadków z zasłyszanych w dzieciństwie strzępów opowieści, z drżenia głosów i rąk, z gęstwy emocji wnikają w ciała i dusze wnucząt i są tam, jak stalowe drzazgi. Ranią - domagając się krzyku o sprawiedliwość, o pamięć. Eliza Segiet swoimi pięknymi, krystalicznymi wierszami, wstrząsającymi tekstami opowiada nie o tym, co sama przeżyła, lecz o dziedzictwie, które otrzymała i niesie w sobie, o przestrzeni pamiętania…

prof. dr hab. Bogumiła J. Rouba

Andrzej Sznajder, Potargane życie Światka. Redakcja: Magdalena Binkowska. Projekt okładki: Bożena Trocka-Dąbrowa. Wydawca: Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi, Łódź 2019, s. 154.

 

 

 

Maria Szyszkowska, Człowiek, jako cząstka ludzkości. Zdjęcie na okładce i rysunki: Jan Stępień. Projekt okładki: Aneta Tumiel. Kresowa Agencja Wydawnicza, Białystok 2019, s. 208.

 

 

 

Prof. zw. dr hab. Maria SZYSZKOWSKA

Urodzona w Warszawie, ukończyła Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wydział Filozofii Chrześcijańskiej w Akademii Teologii Katolickiej. Habilitowała się w KUL–u. Wykładała filozofię na Uniwersytecie w Wiedniu.

Obecnie wykłada na Uniwersytecie Warszawskim dzieje filozofii i etykę oraz w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie – filozofię prawa, filozofię polityki i filozofię.

Była wiceprzewodniczącą Towarzystwa Higieny Psychicznej, którym kierował profesor Kazimierz Dąbrowski. Działała w Laboratorium Higieny Psychicznej utworzonym z inicjatywy Jerzego Grotowskiego.

Maria Szyszkowska, senator RP, była sędzią Trybunału Stanu. Powołała do życia Zakład Filozofii Polityki w ISP PAN. Poza filozofią polityki zainicjowała wieloma książkami filozofię codzienności oraz filozofię farmacji, jak również sformułowała własną teorię prawa naturalnego.

W 2005 roku nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla. Wyrazem tolerancji jest przygotowana przez Marię Szyszkowska i uchwalona dwukrotnie przez Senat RP V kadencji – ustawa o rejestrowanych związkach partnerskich między osobami tej samej płci.

 

Jan Stępień, Refleksy. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Maria Kuczara. Korekta: Agnieszka Repczyńska. Zdjęcie autora z archiwum domowego. Redaktor serii i tomu Łucja Dudzińska (tom 43). Wydawca FONT, Poznań 2019, s. 64.

 

 

 

Jan Stępień – pisarz, poeta, rzeźbiarz, rysow­nik oraz autor sztuk teatralnych. Opublikował kilka powieści i zbiory opowia­dań, a także kilka tomików wierszy. Zbiór miniatur prozą z jego rysunkami został wyda­ny przez Driesch Verlag w 2011 roku w Wied­niu. Jego wiersze i opowiadania tłumaczono na języki angielski i arabski. Jest także auto­rem kilku rozdziałów w naukowych książkach zbiorowych na temat twórczości i stosunku do zwierząt.

W trzech książkach ukazały się rozmowy z Janem Stępniem, m.in. przeprowadzona przez Andrzeja Dębkowskiego w: Kiedy umie­ra poeta, umiera świat. Rozmowy z pisarza­mi (2004). Wystawy rzeźb i rysunków miały miejsce w kilkunastu miastach w Polsce, a także w Belgii i na Węgrzech. Ponadto ry­sunki stale są zamieszczane w miesięczniku „Czwarty Wymiar” i w publikacjach książko­wych.

W 2009 roku w tarnowskim Teatrze im. Sol­skiego odbyła się prapremiera jego sztuki W windzie. Monodram Róża zaprezentował Wojciech Siemion w Zamościu w 2010 roku. O całości jego dorobku twórczego napisana została praca magisterska obroniona na Wy­dziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku, w 2003 roku. Jest członkiem m.in. Polskiego Oddziału Sto­warzyszenia Kultury Europejskiej z siedzibą w Wenecji.

 

_____________________________________________

 

Jan Stępień, rysownik, prozaik, poeta, przekazuje nam zbiór miniatur prozatorskich, o cha­rakterze osobistych zapisków, w formie dziennika, ale bez dat. Czas nie pełni tutaj istotnej roli. Teksty stanowią wyważony, nasycony poczuciem humoru dialog z żoną Marią albo z konkretnym, bliskim czy wirtualnym podmiotem literackim. Refleksy jako przebłyski, ale i refleksje z codziennych zdarzeń – mini scen będących wspomnieniem osób, przyjaciół, zaistniałych sytuacji czy empatycznych rozważań. Szybkie reakcje i riposty sprawiają, że czy­telnik czuje się w centrum przedstawionych epizodów.

Niekiedy można pomyśleć, że nie jest ważne, kto ma rację, ważne, kto potrafi przekonać i autorowi to się udaje, ale wyciąganie wniosków zawsze pozostawia nam – odbiorcom.

 

Łucja Dudzińska

 

Wojciech Cejrowski, Piechotą do źródeł Orinoko. Tekst i zdjęcia: Wojciech Cejrowski. Opracowanie plastyczne oraz plastyczny kształt serii „Biblioteka Poznaj Świat”: Wojciech Cejrowski Sp. z o.o. Tłumaczenie z języka hiszpańskiego: Helana Trojańska. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Łukasz Ciepłowski. Redakcja: Edyta Urbanowicz. Korekta: Edyta Urbanowicz, Monika Lipińska, Piotr Koperski. Korekta hisz-pańska: Edyta Urbanowicz. Mapy: Agnieszka Rajczak. Opracowanie zdjęć: Łukasz Ciepłowski. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2019, s. 408.

 

 

Wojciech Cejrowski – komik i przedsiębiorca zamieszkały w Arizonie. Pisze rzad­ko, ale za to wyłącznie bestsellery. W Polsce ma gospodarstwo rolne i uprawia ziemie, w USA ma rancho i hoduje bydło, prowa­dzi interesy na trzech kontynentach. Nie ma komórki, nie ma zahamowań i ogólnie jest wolny. Chodzi boso, bo lubi, nosi hawajskie koszule, bo lubi. Jeśli ktoś go nie zna, to zna­czy, że urodził się przed chwilą i jeszcze nie zdążył rozejrzeć.

 

Najbardziej bogata w przygody książka Pana WC – kowboje, Indianie, dżungla, a do tego szmaragdy, złoto i szaman, który jest... wariatem.

Czytelnik często parska śmiechem i... ma mokry egzemplarz (a czasem spodnie). Świetnie opowiedziana historia. Czytając, słyszy się w głowie głos Autora – tak to napisał. Pomimo że wciąż powtarza: Nie chcecie tam być!, miło tam być razem z nim.

Wydając Jego poprzednie książki, myśleliśmy, że już wyżej nie podskoczy. Podskoczył.

„Poznaj Świat”

 

Yere Yere był najgorszym szamanem, jakiego poznałem. Widziałem wielu, kolegowałem się z kilkoma, ale Yere Yere... Hm. Bił ich na głowę.

I wcale nie chodzi o to, że nic nie potrafił. Oooo, przeciwnie – on potrafił całkiem sporo. Niestety większość z tego „sporo” stale mu się mieszała.

Najprościej mówiąc, Yere Yere był wariatem. Inie chodzi mi o zwariowane­go szamana, lecz o szamana-wariata. Rozumiecie różnicę?

Posłuchajcie...

Wojciech Cejrowski